И увидел Я другого Ангела, летящего по средине неба, который имел вечное Евангелие, чтобы благовествовать живущим на земле и всякому племени и колену, и языку и народу; и говорил он громким голосом:

— Убойтесь Бога и воздайте Ему славу, ибо наступил час суда Его, и поклонитесь Сотворившему небо и землю, и море и источники вод.

בימי קדם, בירושלים היפה, חייה סבתא יהודיה טובה למאוד, שהיתה ממש אוהבת את הנכד שלה. והיא עשתה לו פלא - סריגה עם כיפה, כתר התהילה שלו, שהוא תמיד הכין לו כשהוא הלך עם המשפחה שלו לכותל ביום שנקרא פורים, בזמן שהיו בוכים במר ושמחים בשירה.

و فرشته‌ای دیگر را دیدم که در وسط آسمان پرواز می‌کند و انجیل جاودانی را دارد تا ساکنان زمین را از هر امت و قبیله و زبان و قوم بشارت دهد، و به آواز بلند می‌گوید: «از خدا بترسید واو را تمجید نمایید، زیرا که زمان داوری اورسیده است. پس او را که آسمان و زمین و دریا وچشمه های آب را آفرید، پرستش کنید.»

И другой Ангел следовал за ним, говоря: пал, пал Вавилон, город великий, потому что он яростным вином блуда своего напоил все народы.

ובעיניו של הנכד זרו ראיות: כמו אוניית קסם, על פרושים אדומים הוא שט בים של אנשים והמונים. ראה את ירושלים, עתיקה ונכבדה, שחומותיה עדויות על דרכיו רבות ואירועים. הם ראו מעיל לבן, מגיד את פועלו, צועד בגאווה. ראו, כאשר בשעות הראשונות של הבוקר, בארבעה עשר לירח ניסן, פרוקורטור יהודה, פונטיוס פילטוס, עלה לקולונדה בין שני כנפי הפלאס של הורדוס הגדול.

וכך, בין אבני ירושלים העתיקות, על רקע הסריגה הנפלאה, הנכד הרגיש כי הוא חלק מסיפור גדול ומשמעותי, כמו שהוא שוט באוניית זמן בים של נצח.

И третий Ангел последовал за ними, говоря громким голосом: кто поклоняется зверю и образу его и принимает начертание на чело свое, или на руку свою, тот будет пить вино ярости Божией, вино цельное, приготовленное в чаше гнева Его, и будет мучим в огне и сере пред святыми Ангелами и пред Агнцем; и дым мучения их будет восходить во веки веков, и не будут иметь покоя ни днем, ни ночью поклоняющиеся зверю и образу его и принимающие начертание имени его.